நாதனுள்ளிருக்ைகயில் -
தனுஷ்ேகாடிக்குச் ெசன்றுெகாண்டிருந்த 'இந்ேதா சிேலான் எக்ஸ்பிரஸி'ல்
மூன்றாம் வகுப்புப் ெபட்டியில் கட்ைடைய நீட்டிவிட்டுப் படுத்திருந்தார் ேப��ன்ப-
நாயகம். கட்ைட நல்ல உரமான கட்ைட. அதன் சட்ைடப் ைபயில்
ராேமசுவரத்துக்கு டிக்ெகட் இருந்தது.
அறுபது வயைதத் தாண்டி ஆறு மாதங்கள் கடந்த முற்றி விைளந்த கட்ைட
அது. ைவரம் பாய்ந்த ேதகத்ைதப் பார்த்தால் நாற்பத்ைதந்து வயதுகூட மதிக்க
முடியாது.
ெப��ய துணிப் ைபையத் தைலக்கு ைவத்துப் படுத்திருந்தது அது. ைபக்குள்
மாற்றுத் துணிகளும், ெகட்டி அட்ைடச் சித்தர் பாடல் ெதாகுப்ெபான்றும் இருந்தன.
பாம்பாட்டிச் சித்தர் குதம்ைபச் சித்தர், அகப்ைபச் சித்தர், அழுகணிச் சித்தர் --
இப்படிப் பல சித்தர்கள் அந்த 'ைபண்ட் வால்யூமுக்குள் பதுங்கிக்
ெகாண்டிருந்தார்கள். பாம்பாட்டிச் சித்த��ன் பதிேனழாவது பக்கத்தில் ஒரு காகித
உைறயில் ஒரு ேநாட்டுக் கற்ைற பிதுங்கிக்ெகாண்டிருந்தது.
வண்டியில் அடுத்த பலைகயில் நாைலந்து ைபயன்கள் உட்கார்ந்து அரட்ைட
அடித்துக்ெகாண்டு வந்தார்கள். அதற்கடுத்த பலைககளில் இலங்ைகக்கு
கப்பேலறப்ேபாகும் பிரயாணிகள், ராேமசுவரத்துக்கு யாத்திைர ேபாகிறவர்கள்,
ெசாந்த ஊர்களுக்குத் திரும்புகிறவர்கள்-- இப்படிப் பலர் இருந்தார்கள்.
ெரயில் ராமநாதபுரத்ைதத் தாண்டி மண்டபம் ெரயிலடிைய ெநருங்கிக்-
ெகாண்டிருந்தது.
அடுத்த பலைகயிலிருந்த ைபயன்கள் பிள்ைள வரத்துக்காக ராேமசுவரம்
ேபாகிறவர்கைளப் பற்றிப் பலவிதமாகப் ேபசிச் சி��த்துக்ெகாண்டு வந்தார்கள்.
'மூடநம்பிக்ைக' என்றான் ஒருவன். விஞ்ஞான உண்ைம அதில் ெபாதிந்து
கிடப்பதாகச் ெசான்னான் மற்ெறாருவன். 'மூடநம்பிக்ைக இல்ைல, கருத்துள்ள
நம்பிக்ைக' என்று வாதாடினான் மூன்றாவது ைபயன். ஒவ்ெவாருவரும் தங்கள்
தங்களுக்குத் ெத��ந்த காரணங்கைளச் ெசால்லிக்ெகாண்டு வந்தார்கள்.
சித்த சாகரத்தில் முழுகிக்ெகாண்டிருந்த ேப��ன்ப நாயகத்திடம்
ைபயன்களின் ேபச்சு விழிப்ேபற்படுத்திவிட்டது.
அவேர ஒரு சித்தர்; அைரகுைறச் சித்தர். அதாவது அவருக்குச் சித்து
விைளயாட்டுக்கள் ைகவரவில்ைல. ஆனால் சித்த ைவத்தியம் அவைரக்
ைகதூக்கி விட்டது.
அவருைடய காைளப் பருவத்தில், இருபதாவது வயதில், அவருைடய
கிராமத்துக்கு ஒரு ேகாவணச் சித்தர் வந்திருந்தார். அவைரப் பற்றிப் பலர்
பலவிதமாகப் ேபசிக்ெகாண்டார்கள். அற்புதமான சித்து விைளயாடல்கைள அவர்
ெசய்து வந்தாராம். ெதருேவாரம், வட்ீ டுத் தின்ைண, மரத்தடி, குப்ைபேமடு எங்ேக
ேவண்டுமானாலும் அவர் படுத்து உறங்கினார். வியாதியஸ்தர்களுக்குப் பச்சிைல
மருந்துகள் அைரத்துக் ெகாடுத்துக் குணப்படுத்தினார்.
மூன்றாம் வகுப்புப் ெபட்டியில் கட்ைடைய நீட்டிவிட்டுப் படுத்திருந்தார் ேப��ன்ப-
நாயகம். கட்ைட நல்ல உரமான கட்ைட. அதன் சட்ைடப் ைபயில்
ராேமசுவரத்துக்கு டிக்ெகட் இருந்தது.
அறுபது வயைதத் தாண்டி ஆறு மாதங்கள் கடந்த முற்றி விைளந்த கட்ைட
அது. ைவரம் பாய்ந்த ேதகத்ைதப் பார்த்தால் நாற்பத்ைதந்து வயதுகூட மதிக்க
முடியாது.
ெப��ய துணிப் ைபையத் தைலக்கு ைவத்துப் படுத்திருந்தது அது. ைபக்குள்
மாற்றுத் துணிகளும், ெகட்டி அட்ைடச் சித்தர் பாடல் ெதாகுப்ெபான்றும் இருந்தன.
பாம்பாட்டிச் சித்தர் குதம்ைபச் சித்தர், அகப்ைபச் சித்தர், அழுகணிச் சித்தர் --
இப்படிப் பல சித்தர்கள் அந்த 'ைபண்ட் வால்யூமுக்குள் பதுங்கிக்
ெகாண்டிருந்தார்கள். பாம்பாட்டிச் சித்த��ன் பதிேனழாவது பக்கத்தில் ஒரு காகித
உைறயில் ஒரு ேநாட்டுக் கற்ைற பிதுங்கிக்ெகாண்டிருந்தது.
வண்டியில் அடுத்த பலைகயில் நாைலந்து ைபயன்கள் உட்கார்ந்து அரட்ைட
அடித்துக்ெகாண்டு வந்தார்கள். அதற்கடுத்த பலைககளில் இலங்ைகக்கு
கப்பேலறப்ேபாகும் பிரயாணிகள், ராேமசுவரத்துக்கு யாத்திைர ேபாகிறவர்கள்,
ெசாந்த ஊர்களுக்குத் திரும்புகிறவர்கள்-- இப்படிப் பலர் இருந்தார்கள்.
ெரயில் ராமநாதபுரத்ைதத் தாண்டி மண்டபம் ெரயிலடிைய ெநருங்கிக்-
ெகாண்டிருந்தது.
அடுத்த பலைகயிலிருந்த ைபயன்கள் பிள்ைள வரத்துக்காக ராேமசுவரம்
ேபாகிறவர்கைளப் பற்றிப் பலவிதமாகப் ேபசிச் சி��த்துக்ெகாண்டு வந்தார்கள்.
'மூடநம்பிக்ைக' என்றான் ஒருவன். விஞ்ஞான உண்ைம அதில் ெபாதிந்து
கிடப்பதாகச் ெசான்னான் மற்ெறாருவன். 'மூடநம்பிக்ைக இல்ைல, கருத்துள்ள
நம்பிக்ைக' என்று வாதாடினான் மூன்றாவது ைபயன். ஒவ்ெவாருவரும் தங்கள்
தங்களுக்குத் ெத��ந்த காரணங்கைளச் ெசால்லிக்ெகாண்டு வந்தார்கள்.
சித்த சாகரத்தில் முழுகிக்ெகாண்டிருந்த ேப��ன்ப நாயகத்திடம்
ைபயன்களின் ேபச்சு விழிப்ேபற்படுத்திவிட்டது.
அவேர ஒரு சித்தர்; அைரகுைறச் சித்தர். அதாவது அவருக்குச் சித்து
விைளயாட்டுக்கள் ைகவரவில்ைல. ஆனால் சித்த ைவத்தியம் அவைரக்
ைகதூக்கி விட்டது.
அவருைடய காைளப் பருவத்தில், இருபதாவது வயதில், அவருைடய
கிராமத்துக்கு ஒரு ேகாவணச் சித்தர் வந்திருந்தார். அவைரப் பற்றிப் பலர்
பலவிதமாகப் ேபசிக்ெகாண்டார்கள். அற்புதமான சித்து விைளயாடல்கைள அவர்
ெசய்து வந்தாராம். ெதருேவாரம், வட்ீ டுத் தின்ைண, மரத்தடி, குப்ைபேமடு எங்ேக
ேவண்டுமானாலும் அவர் படுத்து உறங்கினார். வியாதியஸ்தர்களுக்குப் பச்சிைல
மருந்துகள் அைரத்துக் ெகாடுத்துக் குணப்படுத்தினார்.
விசித்திரமான கைத ஒன்று கிளம்பிவிட்டது:
அவர் படுத்து உறங்கியேபாது, ைக ேவறு, கால் ேவறு, கழுத்து ேவறாகத்
தனித் தனி முண்டங்களாகக் காட்சி ெகாடுத்தாராம். தைலக்குப் பக்கத்தில்
அந்தரத்தில் ஒரு விளக்ெகாளி ெத��ந்ததாம். பலர் ேந��ல் பார்த்ததாகச்
ெசான்னார்கள். இந்த அதிசயம் உண்ைமதானா என்று கண்டுபிடிக்கப் ேப��ன்ப-
நாயகம் அவருக்குச் சீடரானார். அவருடன் பல ஊர்கைளச் சுற்றி, பல மருந்துகள்
அைரத்து, பலவிதமான அநுபவங்கைளப் ெபற்றார். ஆனால் ஒருநாள்கூடத் தமது
குரு நாத��டம் அவர் எதிர்பார்த்த அதிசயம் நடக்கவில்ைல.
உறங்கும்ேபாது சித்தர் குறட்ைட விட்டார்; தைலயும் கழுத்தும் ஒட்டி-
ெகாண்டுதான் இருந்தன!
சித்தேர ஒருநாள் தமதுசீடைர மடக்கினார்."ஏண்டா பயேல! நீ
பிடிவாதக்காரண்டா, இதற்காகவா என்ைனச் சுற்றுகிறாய்?"என்று ேகட்டார்.
சீடர் ெமௗனம் சாதித்தார்.
"வந்ததுதான் வந்தாய்; ைவத்தியத்ைதக் கற்றுக்ெகாண்டு ெசாந்த ஊருக்ேக
ேபாய்த் ெதாைல. வயது வந்த ைபயன் என்ேனாடு இருந்தால் சம்சாரபந்தம்
பற்றிக்ெகாள்ளும்".
மூன்று வருஷத் ெதாண்டு ேப��ன்பநாயகத்ைதச் சித்தராக்கவில்ைல;
சித்த ைவத்தியராக்கியது.
பக்கத்துப் பலைகயிலிருந்து ஒரு ைபயன் ேவகத்ேதாடு ேபசினான்:
"மூடப் பழக்கம்! முட்டாள் நம்பிக்ைக! யாத்திைரக்கும் பூைசக்கும் காசு
ெசலவு ெசய்தால் குழந்ைத பிறக்குமா?"
ேப��ன்பநாயகம் அவனுைடய கட்சிையத் தமக்குள் ஆேமாதித்தார்.
"நாதனுள்ளிருக்ைகயில் இவர்கள் ஏன் நட்ட கல்ைலத் ேதடிப் ேபாகிறார்கள்?"
இதில் ெசலவழிக்கும் காைசயும் ேநரத்ைதயும் ைவத்திய��டம்
ெசலவழிக்கலாம்; மருந்து வாங்கிச் சாப்பிடலாம்"என்று கத்தினான் அேத ைபயன்.
ைவத்தியருக்கு இது 'சுருக்'ெகன்று ைதத்தது. சித்த ைவத்திய முைறயில்
அவர் பலவிதமான 'சர்வ ேராக நிவாரணி'கைளத் தயார் ெசய்துவிட்டார். பல
வியாதிகைளப் பறக்க அடித்துப் பலலட்சம் திரட்டிவிட்டார். ஆனால் இந்த ஒேர
ஒரு விஷயத்தில் அவருைடய ைவத்தியம் ைகெகாடுக்க வில்ைல.
அந்த மருந்ைத மட்டிலும் அவர் நிறுத்திக்ெகாண்டு விட்டார்.
பிறவிப் ெபருங்கடல் தாண்டிய பின் முத்தி நிைலைய எதிர்பார்ப்பதுேபால்
பாம்பன் கடைலத் தாண்டியவுடன் ராேமசுவரத்ைத எதிர்பார்த்தார் ேப��ன்பம்.
பழுதைடந்த பாம்பன் பாலத்தில் ெரயில் அட்ைடையப்ேபால் ஒட்டிக்-
ெகாண்டு நகர்ந்தது. குபெீ ரன்று கடல் காற்று உள்ேள வசீ ேவ, கட்ைடைய
நிமிர்த்திச் சன்னேலாரத்தில் சாயவிட்டார் ைவத்தியர். வலது புறத்தில்
மீன்பிடிக்கும் சிறு ேதாணிகள் இரண்டு. பாய்மரங்களில் காற்ைற நிரப்பிக்ெகாண்டு,
கடல் நீைரக் கிழித்துச் ெசன்றன. இடது புறத்தில் சுறாமீன் குஞ்சுகள்
அங்ெகான்றும் இங்ெகான்றுமாக நீருக்கு ெவளிேய எழும்பிக் குதித்துச் சண்ைட
ேபாட்டுக்ெகாண்டன. தந்திக் கம்பிகளில் தவேயாகம் ெசய்த மீன்குத்திகள்,
த��சனம் கிைடத்தவுடன், த��சனம் ெகாடுத்த சிறு மீன்குஞ்சுகைளத் தமக்குள்
இழுத்துக்ெகாண்டன.
பாம்பன் சந்திப்பில் இறங்கி, குழாயில் தண்ணர்ீ குடித்துவிட்டு, அடுத்தாற்-
ேபால் காத்திருந்த ராேமசுவரம் வண்டியில் ஏறிக்ெகாண்டார் ெப��யவர்.
யாத்திைரக்காரர்கைளப்பிய்த்துப் பிடுங்கும் தரகர்கள் ெப��யவைரத்
திரும்பிக்கூடப் பார்க்கவில்ைல. பாம்பாட்டிச் சித்த��ன் பதிேனழாவது பக்கத்தில்
இருக்கும் ேநாட்டு கற்ைறைய அவர்கள் எங்ேக கண்டார்கள்? கட்ைட
ெவறுங்கட்ைட என்று ஒதுக்கினார்கள். ஆண்டுக்கு ஆயிரம் ரூபாய்
பிச்ைசக்காரர்களுக்ெகன்று ஒதுக்கிய கட்ைட அது.
வண்டிைய வடக்கத்திக் கூட்டம் அைடத்துக்ெகாண்டிருந்தது. நாற்றம்
சித்த��ன் மூக்ைகத் துைளத்தது. உள்ளத்தின் அழுக்ைகப் ேபாக்கி ெகாள்ளத்தான்
அவர்கள் அங்கு வந்தார்கேள தவிர, உடல் அழுக்ைகயல்ல. பத்து நாட்களுக்கு
முன்பு காசியில் கங்ைகத் தண்ண��ீ ல் மூழ்கியவர்கள், அந்தப் புனிதத் தன்ைம
ெகட்டுப் ேபாகாதபடி அடுத்த முழுக்குக்கு ராேமசுவரம் கடலுக்கு வந்தார்கள்.
உள்ளத்ைதக் கழுவிக் ெகாள்ளச் சுவாமி த��சனம் ேபாதும். உடைலக் கழுவிக்
ெகாள்ள ஒரு கட்டிச் ேசாப்பும் ஒரு மட்ைடத் ேதங்காய் நாரும் ஒரு வாளித்
தண்ணருீ ம் ேவண்டும்.
ராேமசுவரம் ேகாயில் பிரகாரத்ைதக் கண்டு திைகத்துப் ேபானார் ேப��ன்ப-
நாயகம். மணைலத்தவிர கல்ைலேய காணமுடியாத அந்தத் தீவில் ெப��ய ெப��ய
மைலகைள உைடத்துக் கல் தூண்கைல நிறுத்தியிருந்தான் அைதக் கட்டியவன்.
மனிதன் கல்ைலவிட உறுதி வாய்ந்தவன்தான். கடைலத் தாண்டி மைலையத்
தூக்கி வந்து ேகாயில் எழுப்பி யிருக்கிறான் அல்லவா?
அன்று ைவகாசி ெபௗர்ணமி.
இடித்துப் புைடத்துக் ெகாண்டு சந்நிதிைய மைறத்தது பக்தர்கள் கூட்டம்.
யாைனையவிட ெப��தாய்ப் படுத்துக் கிடந்த நந்திக்கும், உள்ேள நட்டநடுவில்
நின்ற சிவலிங்கத்துக்கும் இைடயில் ெந��சல் தாங்கவில்ைல. சித்த ைவத்தியர்
பக்த��ல்ைல. ஆகேவ அவர் ஒதுங்கி ஓர் தூணருகில் உட்கார்ந்து, 'சிேவாஹம் --
நாேன சிவன்' என்று மூச்ைச உள்ேள இழுத்தார். பிறகு ெவளிேய விட்டார்.
நாதனுள்ளிருக்ைகயில் இந்த மனிதர்கள் ஏன் இப்படி நட்ட கல்ைலச்
சுற்றிக்ெகாண்டு ஆர்ப்பாட்டம் ெசய்தார்கள் என்று அவருக்குப் பு��யவில்ைல.
அழுதார்கள், ெதாழுதார்கள், ஆடினார்கள், பாடினார்கள், அைதக் ேகட்டார்கள்,
இைதக்ேகட்டார்கள், அர்ச்சைன அபிேஷகம் என்று என்ன என்ன ெவல்லாேமா
ெசய்தார்கள்.
ேப��ன்பநாயகம் எழுந்து நின்று, தம்முைடய நண்பர் ஒருவ��டம், 'ேபாய்
வருகிேறன்' என்று ெசால்லும் பாவைனயில் ஒரு கும்பிடு ேபாட்டுவிட்டுத்
திரும்பினார். இைதப் ேபால் ஒரு நம்பிக்ைகயில்லாத கட்ைட இங்கு எதற்காக
வந்தது? ேவடிக்ைக பார்க்கவா?
இங்ேக மட்டும் அது வரவில்ைல. இமயமைலக்குப் ேபாய்க் கம்பளிப்
ேபார்ைவையச் சுற்றிக்ெகாண்டு ைகலாய நாதைர ேவடிக்ைக பார்த்தது. காசிக்குப்
ேபாய் விசுவநாதைர விசா��த்தது. கன்னியாகும��க்குச் ெசன்று அம்மைனப்
ேபட்டி கண்டது. கைடசி கைடசியாக ராேமசுவரத்துக்கு வந்திருக்கிறது.
தமக்குள்ேள உள்ள நாதனிடம் தாம் நம்பிைக ைவப்பதுேபால், மற்ற
மனிதர்களின் நம்பிக்ைகக்குப் பாத்திரமான மற்ற நாதர்கைளயும் பார்க்க ேவண்டும்
என்ற ஆைச அவருக்கு வந்து விட்டது. பார்த்த பிறகும் அவருக்குப் பக்தி
ஏற்படவில்ைல. மற்ற மனிதர்களிடம் அனுதாபம் ெகாண்டார்.
ைகயில் பணமிருந்தது, ெதாழிைலப் பிள்ைளகள் கவனித்துக் ெகாண்டார்கள்,
வட்ீ ைட மைனவி ேமற்பார்த்தாள், கட்ைடயில் ெதம்பிருந்தது; அவர் புறப்பட்டு
விட்டார்.
மறுநாள் காைலயில் தனுஷ்ேகாடிக்குப் ேபாய் ேசதுக்கடற்கைரயில்
மூழ்கிவிட்டு ஊர் திரும்ப ேவண்டியதுதான்.
அன்ைறக்குப் ெபௗர்ணமியல்லவா? அமாவாைச -- ெபௗர்ணமி இந்த
இரண்டு இரவுகளும் அவருக்கு மிக முக்கியமானைவ. தனிைமச் சமாதியில்
உட்கார்ந்து நீண்ட ேநரம் தியானத்தில் முழுகி விடுவார். வட்ீ டில் இருக்கும்ேபாது
அைறையத் தாழிட்டுக்ெகாண்டு நிைலக் கண்ணாடியின் முன்னால் உட்கார்ந்து
விடுகிற வழக்கம் அவருக்கு.
இப்ேபாது அவருக்கு அந்தத் தனிைம ேதைவயாக இருந்தது. சத்திரம்,
சாவடி, ஓட்டல் அைற ஒன்றும் ச��ப்பட்டு வரவில்ைல. ெபட்டிக்கைடயில்
ஓரணா ெகாடுத்து இரண்டு வாைழப்பழங்கைள உள்ேள தள்ளினார். ஊருக்கு
ெவளியில் ெதன்னந்ேதாப்ைபக் கடந்தார். ேதாப்ைபயும் தாண்டிப் ெப��ய மணற்
குன்று ெதன்பட்டது. அதன் உச்சியில் ஏறி எதிர்ப் பக்கம் பார்த்தார். பார்த்த
இடெமல்லாம் பாைலப் ேபால் நிலவு ெகாட்டிக் கிடந்தது.
ஒரு ைமல் தூரத்துக்கப்பால் பசுைமயும் ெவண்ைமயும் கலந்த மணல்
திட்டுக்கள் மங்கலாகத் ெத��ந்தன.இைடயில் அங்கங்ேக தாழம் புதர்கள். அந்த
இடம் அவருக்குப் பிடித்திருந்ததால் ேவகமாக நடந்தார்.
பகத்தில் வந்து பார்த்தவுடன் அந்த இடம் அவைர ஏமாற்றி விட்டது.
அைசேபாடும் கால்நைடகைளப் ேபால் திைசக்ெகான்றாய்த் திரும்பி
ெகாண்டிருந்தன மணல் ேமடுகள். குத்துக் குத்தாக முைளத்திருந்த தாழம்
புதர்களிலும் ஒரு ஒழுங்கில்ைல.
ேமலும் நூறடி நடந்தார் ஒேர ஒரு திட்டு இயற்ைகயின் அழைகெயல்லாம்
தன்னுள் அடக்கிக்ெகாண்டு அவைரத் தன்னிடம் அைழத்தது. நான்கு புறமும்
சுவர்ேபால் எழும்பியிருந்தன தாழஞ் ெசடிகள். கிைளக் குறுத்துக்கள்
ஒவ்ெவான்றிலும் ஒரு தாழம்பூ ெவடித்திருந்தது. மலர்ந்த ெதன்னம் பாைளகள்-
ேபால், நிலவுக் கீற்றுக்களின் ெதாகுப்புக்கள்ேபால் அைவ ேதான்றின.
இயற்ைகயின் பரந்த மார்பகத்தில் இப்படி ஒரு விசித்திரமான ேபரழகு ெகாப்பளிக்க
முடியுமா? பச்ைசப் புதர்களின் உச்சித் தைலகளில் ெகாழுந்துவிட்ெட��யும்
ெநருப்புப் பந்தங்கள்......
அருகில் ெநருங்கப் ேபானவர் திடுக்கிட்டு ஒருகணம் திைகத்தார்.
யாேரா இரண்டு ேபர்கள் அந்தப் புதருக்குள் ேபசும் சத்தம் ேகட்டது. ஒன்று
ஆண் குரல்; மற்ெறான்று ெபண் குரல்.
உண்ைமதானா?
இரண்டு கடல்களுக்கு மத்தியில், இரவின் நடுச்சாமத்தில், நடுக்காட்டில்
புதருக்குள், மணல்ேமட்டுத் தனிைமயில் மனிதக்குரல்களா? தம்மால்தான்
பயத்ைத ெவல்ல முடியும் என்று அவர் நிைனத்திருந்தார்.அவர்களுக்கு
பயமாயிருக்காதா?
சந்தடி ெசய்யாமல் மைறவில் இருந்துெகாண்டு புதர்வழிேய எட்டிப்
பார்த்தார். உண்ைமதான். இறுக்கிப் ேபாயிருந்த மணல் திட்டில் இரண்டு ேபர்கள்
உல்லாசமான ேபச்சில் ஈடுபட்டிருந்தனர். ஆண்மகனின் மடியில் தைலைவத்துப்
படுத்து அவனிடம் சிணுங்கிக் ெகாண்டிருந்தாள் ஒரு ெபண்.
உடேன அந்த இடத்ைத விட்டுப் ேபாய்விட நிைனத்தார் ேப��ன்பநாயகம்.
ஆனால் கால்கள் நகரவில்ைல. தம்ைமவிட நூதனமான பிராணிகளாய் அவர்கள்
ேதான்றியதால் ேவடிக்ைக பார்த்தார்.
ெபண்ணின் கண்களில் வழிந்த நீர் நிலவில் மண்புழுப்ேபால் ெநளிந்தது.
அைத அவன் துைடத்து விரல்களால் சுண்டினான்.
அவனுக்கு முப்பது வயதிருக்கும்;அவளுக்கு ஐந்து வயது குைறவாக
இருக்கலாம். இருவருேம நகரத்ைதச் ேசர்ந்தவர்கள் என்று ெத��ந்தது.
அவள் ேபசினாள்:
"என்னுைடய கஷ்டம் உங்களுக்கு எங்ேக ெத��கிறது? நீங்களும்
ெபண்ணாய்ப் பிறந்திருந்தால் ெத��யும். என்ைறக்குேம உங்களுக்கு சி��ப்பும்
விைளயாட்டும் தான்."
"ெபண்ணாய்ப் பிறக்க வில்ைலேய என்று நான் வருத்தப் படுகிேறன்"
என்றான் அவன்."பிறந்திருந்தால் கட்டியவைன அதிகாரம் ெசய்துெகாண்டு
காலந் தள்ளலாம் நூறு ரூபாய்க் காசுக்கு என்ைனப்ேபால் ஆலாய்ப் பறக்க
ேவண்டியதில்ைல. மதுைரயில் இருபது ரூபாய் ெகாடுத்து நாம் குடியிருக்கும்
வட்ீ ைடப் பார்த்தால் எனக்கு எப்படிக்ேகாபம் வருகிறது, ெத��யுமா? இடித்து
அைதத் தூள் தூளாக்கத் ேதான்றுகிறது."
"நான் இருப்பது உங்களுக்குப் பாரமா யிருக்கிறதா?"என்று ேகட்டாள் அவள்.
"அப்படிச் ெசால்லாேத!"என்று அவள் கன்னத்தில் அவன் ெசல்லமாய்த்
தட்டினான்."சி��ப்பும் விைளயாட்டும் எனக்கு நீ ெகாடுத்திருக்கிறாய். இல்லா-
விட்டால் இதற்குள் நான் திருடி விட்ேடா, சண்ைட ேபாட்டுக் ெகாண்ேடா
சிைறக்குப் ேபாயிருப்ேபன். அல்லது சாமியாராய்ப் ேபாயிருப்ேபன்".
ெபருைம தாங்காமல் அவள் அவனுைடய கழுத்ைத வைளத்துக்ெகாண்டு
விட்டாள்.
"பிறகு ஏன் என்ைனப் பு��ந்துெகாள்ள மாட்ேடன் என்கிறீர்கள்?"
"எைதப் பு��ந்து ெகாள்ளேவண்டும்?"
"நமக்குக் கல்யாணமாகி ஏழு வருஷங்களுக்கு ேமல் ஆகவில்ைலயா?"
"எழுபது வருஷமானால்தான் என்ன?"
"எழுபது வருஷமானால் அப்புறம் ெத��யும். உைழத்துப்ேபாட ஒரு
பிள்ைளயில்லாமல் என்ன ெசய்வர்ீ களாம்?"
"பிள்ைள, பிள்ைள, பிள்ைள! ஏழு வருஷத்தில் ஏழு பிறந்தால்தான் ெத��யும்
உனக்கு. ஏன், எட்டுகூடப் பிறக்கும்!"
அவன் சி��த்தான்.
"சி��க்காதீர்கள்"என்று அவள் கத்தினாள்.
"நூறு ரூபாய் சம்பளத்தில் நூேலணியாட்டம் ேபாடுகிேறாம் நாம். உனக்ேகா
குழந்ைதப்ைபத்தியம் பிடித்திருக்கிறது. ைவத்தியருக்கும், மருந்துக்கும் ெராட்டி ம
◌ிட◌்டாய்க் கைடக்காரனுக்கும் ெசலவு ைவக்க ேவண்டுெமன்கிறாய் நீ."
"ஐம்பது ரூபாய்க்குக் குைறந்து வாங்குகிறவர்களுக்கு ஐந்து குழந்ைதகள்
இல்ைலயா?"
"அந்தக் குடும்பத்தில் ஒருநாள் தைல நீட்டிப் பார்த்தால் ெத��யும்."
உங்களுக்கு என்ைனத் ெத��யேவ ெத��யாது!"என்று அலறினாள் அவள்."
நீங்கள் என்ைனக் கல்யாணம் ெசய்து ெகாண்டிருக்கக் கூடாது."
சண்ைடக்கு வராேத! என்ைன என்ன ெசய்யச் ெசால்கிறாய்?
ராேமசுவரத்துக்கு வரேவண்டுெமன்று ஒற்ைறக் காலில் நின்றாய்.
கூட்டிக்ெகாண்டு வந்ேதன்."
"உங்களுக்கு இதில் நம்பிக்ைக யில்ைலயா?"
"எனக்கு இதிெலல்லாம் நம்பிக்ைக யில்ைல நீ நம்பினால் ச��."
"உங்களுக்கு ேவேற எதில்தான் நம்பிக்ைக யுண்டு?"
"ெசால்லட்டுமா! உன்னிடம் நம்பிக்ைக யுண்டு; என்னிடம் நம்பிக்ைக
யுண்டு." அவன் உரக்கச் சி��த்தான்.
ேப��ன்பநாயகத்துக்கு அவனுைடய தன்னம்பிக்ைக ெபருைம தந்தது.
தம்முைடய தத்துவத்தின் ெவற்றி என்று எண்ணிக்ெகாண்டார்.
"இந்தத் தன்னம்பிக்ைக ேபாதேவ ேபாதாது"என்று சீறினாள் அவள்."
மனிதர்கள் குைறயுள்ளவர்கள். அவர்களுைடய குைறகைளக் கடவுள்தான்
தீர்த்துைவப்பார்."
"ச��, அப்படிேய ைவத்துக்ெகாள்."
"நான் என்ன ைவத்துக் ெகாள்வது?"படீெரன்று எழுந்து உட்கார்ந்து அவைன
ெவறித்துப் பார்த்தாள்."ெபாய் ெசால்லாமல் உங்கள் ெநஞ்சில் ைக ைவத்துச்
ெசால்லுங்கள். உங்களுக்கு என்னால் ஏதாவது சுகமுண்டா?"
"எல்லாச் சுகமும் உண்டு"என்று அவள் முகத்ைதத் திருப்பினான் அவன்.
"ேகவலம்! என்ைன நீங்கள் ெபண்ணாகேவ மதிக்கவில்ைல. மதித்தால் என்
உணர்ச்சிைய நீங்கள் பு��ந்துெகாண்டிருப்பீர்கள். நான் உங்களுக்கு என்ன
ெகாடுத்திருக்கிேறன். உங்கைளேய ெகாடுத்திருக்கிேறனா? ெசால்லுங்கள்!"
மைறவிலிருந்த ேப��ன்பநாயகத்தின் உடல் சிலிர்த்தது. அவள் ஏேதேதா
ேபசிக்ெகாண்ேட ேபானாள் தாய்ைம உணர்ச்சியின் தவிப்பு அவர் கண்டும்
ேகட்டுமிராத அளவுக்கு அந்தப்பிரேதசத்தில் எதிெராலி ெசய்தது. தம்முைடய
கண்களில் அந்தப் ெபண்ணுக்காகக் கசிந்து வழிந்த நீைர அவர் துைடத்து விட்டுக்
ெகாண்டார்.
அவன் அவளருகில் ெசன்று சமாதானம் ெசய்ய முயன்றான். அவள்
விலகிக்ெகாண்டு தள்ளி உட்கார்ந்தாள்.
"இேதா பார், உனக்காக இப்ேபாது ேகாவிலுக்குப் ேபாய் வந்ேதாம்."
"'எனக்காக!' எனக்காகத்தாேன? நமக்காக இல்ைலேய?"
அவன் ேபசவில்ைல.
"எனக்காக நீங்கள் அங்ேக வந்தீர்கள்; உங்களுக்காக நான் இங்ேக
வந்திருக்கிேறன். நமக்குள் உள்ள உறவு இவ்வளவுதாேன?"
"என்ைன நீ என்ன ெசய்யச் ெசால்கிறாய்?"என்று ேகட்டான் அவன்.
"இனி உங்களுக்காக என்னிடம் ஒன்றுேம இல்ைல. என்ைனத் ெதாடாதீர்கள்"
அவள் எழுந்து ஓடத் ெதாடங்கினாள்.
அவர் படுத்து உறங்கியேபாது, ைக ேவறு, கால் ேவறு, கழுத்து ேவறாகத்
தனித் தனி முண்டங்களாகக் காட்சி ெகாடுத்தாராம். தைலக்குப் பக்கத்தில்
அந்தரத்தில் ஒரு விளக்ெகாளி ெத��ந்ததாம். பலர் ேந��ல் பார்த்ததாகச்
ெசான்னார்கள். இந்த அதிசயம் உண்ைமதானா என்று கண்டுபிடிக்கப் ேப��ன்ப-
நாயகம் அவருக்குச் சீடரானார். அவருடன் பல ஊர்கைளச் சுற்றி, பல மருந்துகள்
அைரத்து, பலவிதமான அநுபவங்கைளப் ெபற்றார். ஆனால் ஒருநாள்கூடத் தமது
குரு நாத��டம் அவர் எதிர்பார்த்த அதிசயம் நடக்கவில்ைல.
உறங்கும்ேபாது சித்தர் குறட்ைட விட்டார்; தைலயும் கழுத்தும் ஒட்டி-
ெகாண்டுதான் இருந்தன!
சித்தேர ஒருநாள் தமதுசீடைர மடக்கினார்."ஏண்டா பயேல! நீ
பிடிவாதக்காரண்டா, இதற்காகவா என்ைனச் சுற்றுகிறாய்?"என்று ேகட்டார்.
சீடர் ெமௗனம் சாதித்தார்.
"வந்ததுதான் வந்தாய்; ைவத்தியத்ைதக் கற்றுக்ெகாண்டு ெசாந்த ஊருக்ேக
ேபாய்த் ெதாைல. வயது வந்த ைபயன் என்ேனாடு இருந்தால் சம்சாரபந்தம்
பற்றிக்ெகாள்ளும்".
மூன்று வருஷத் ெதாண்டு ேப��ன்பநாயகத்ைதச் சித்தராக்கவில்ைல;
சித்த ைவத்தியராக்கியது.
பக்கத்துப் பலைகயிலிருந்து ஒரு ைபயன் ேவகத்ேதாடு ேபசினான்:
"மூடப் பழக்கம்! முட்டாள் நம்பிக்ைக! யாத்திைரக்கும் பூைசக்கும் காசு
ெசலவு ெசய்தால் குழந்ைத பிறக்குமா?"
ேப��ன்பநாயகம் அவனுைடய கட்சிையத் தமக்குள் ஆேமாதித்தார்.
"நாதனுள்ளிருக்ைகயில் இவர்கள் ஏன் நட்ட கல்ைலத் ேதடிப் ேபாகிறார்கள்?"
இதில் ெசலவழிக்கும் காைசயும் ேநரத்ைதயும் ைவத்திய��டம்
ெசலவழிக்கலாம்; மருந்து வாங்கிச் சாப்பிடலாம்"என்று கத்தினான் அேத ைபயன்.
ைவத்தியருக்கு இது 'சுருக்'ெகன்று ைதத்தது. சித்த ைவத்திய முைறயில்
அவர் பலவிதமான 'சர்வ ேராக நிவாரணி'கைளத் தயார் ெசய்துவிட்டார். பல
வியாதிகைளப் பறக்க அடித்துப் பலலட்சம் திரட்டிவிட்டார். ஆனால் இந்த ஒேர
ஒரு விஷயத்தில் அவருைடய ைவத்தியம் ைகெகாடுக்க வில்ைல.
அந்த மருந்ைத மட்டிலும் அவர் நிறுத்திக்ெகாண்டு விட்டார்.
பிறவிப் ெபருங்கடல் தாண்டிய பின் முத்தி நிைலைய எதிர்பார்ப்பதுேபால்
பாம்பன் கடைலத் தாண்டியவுடன் ராேமசுவரத்ைத எதிர்பார்த்தார் ேப��ன்பம்.
பழுதைடந்த பாம்பன் பாலத்தில் ெரயில் அட்ைடையப்ேபால் ஒட்டிக்-
ெகாண்டு நகர்ந்தது. குபெீ ரன்று கடல் காற்று உள்ேள வசீ ேவ, கட்ைடைய
நிமிர்த்திச் சன்னேலாரத்தில் சாயவிட்டார் ைவத்தியர். வலது புறத்தில்
மீன்பிடிக்கும் சிறு ேதாணிகள் இரண்டு. பாய்மரங்களில் காற்ைற நிரப்பிக்ெகாண்டு,
கடல் நீைரக் கிழித்துச் ெசன்றன. இடது புறத்தில் சுறாமீன் குஞ்சுகள்
அங்ெகான்றும் இங்ெகான்றுமாக நீருக்கு ெவளிேய எழும்பிக் குதித்துச் சண்ைட
ேபாட்டுக்ெகாண்டன. தந்திக் கம்பிகளில் தவேயாகம் ெசய்த மீன்குத்திகள்,
த��சனம் கிைடத்தவுடன், த��சனம் ெகாடுத்த சிறு மீன்குஞ்சுகைளத் தமக்குள்
இழுத்துக்ெகாண்டன.
பாம்பன் சந்திப்பில் இறங்கி, குழாயில் தண்ணர்ீ குடித்துவிட்டு, அடுத்தாற்-
ேபால் காத்திருந்த ராேமசுவரம் வண்டியில் ஏறிக்ெகாண்டார் ெப��யவர்.
யாத்திைரக்காரர்கைளப்பிய்த்துப் பிடுங்கும் தரகர்கள் ெப��யவைரத்
திரும்பிக்கூடப் பார்க்கவில்ைல. பாம்பாட்டிச் சித்த��ன் பதிேனழாவது பக்கத்தில்
இருக்கும் ேநாட்டு கற்ைறைய அவர்கள் எங்ேக கண்டார்கள்? கட்ைட
ெவறுங்கட்ைட என்று ஒதுக்கினார்கள். ஆண்டுக்கு ஆயிரம் ரூபாய்
பிச்ைசக்காரர்களுக்ெகன்று ஒதுக்கிய கட்ைட அது.
வண்டிைய வடக்கத்திக் கூட்டம் அைடத்துக்ெகாண்டிருந்தது. நாற்றம்
சித்த��ன் மூக்ைகத் துைளத்தது. உள்ளத்தின் அழுக்ைகப் ேபாக்கி ெகாள்ளத்தான்
அவர்கள் அங்கு வந்தார்கேள தவிர, உடல் அழுக்ைகயல்ல. பத்து நாட்களுக்கு
முன்பு காசியில் கங்ைகத் தண்ண��ீ ல் மூழ்கியவர்கள், அந்தப் புனிதத் தன்ைம
ெகட்டுப் ேபாகாதபடி அடுத்த முழுக்குக்கு ராேமசுவரம் கடலுக்கு வந்தார்கள்.
உள்ளத்ைதக் கழுவிக் ெகாள்ளச் சுவாமி த��சனம் ேபாதும். உடைலக் கழுவிக்
ெகாள்ள ஒரு கட்டிச் ேசாப்பும் ஒரு மட்ைடத் ேதங்காய் நாரும் ஒரு வாளித்
தண்ணருீ ம் ேவண்டும்.
ராேமசுவரம் ேகாயில் பிரகாரத்ைதக் கண்டு திைகத்துப் ேபானார் ேப��ன்ப-
நாயகம். மணைலத்தவிர கல்ைலேய காணமுடியாத அந்தத் தீவில் ெப��ய ெப��ய
மைலகைள உைடத்துக் கல் தூண்கைல நிறுத்தியிருந்தான் அைதக் கட்டியவன்.
மனிதன் கல்ைலவிட உறுதி வாய்ந்தவன்தான். கடைலத் தாண்டி மைலையத்
தூக்கி வந்து ேகாயில் எழுப்பி யிருக்கிறான் அல்லவா?
அன்று ைவகாசி ெபௗர்ணமி.
இடித்துப் புைடத்துக் ெகாண்டு சந்நிதிைய மைறத்தது பக்தர்கள் கூட்டம்.
யாைனையவிட ெப��தாய்ப் படுத்துக் கிடந்த நந்திக்கும், உள்ேள நட்டநடுவில்
நின்ற சிவலிங்கத்துக்கும் இைடயில் ெந��சல் தாங்கவில்ைல. சித்த ைவத்தியர்
பக்த��ல்ைல. ஆகேவ அவர் ஒதுங்கி ஓர் தூணருகில் உட்கார்ந்து, 'சிேவாஹம் --
நாேன சிவன்' என்று மூச்ைச உள்ேள இழுத்தார். பிறகு ெவளிேய விட்டார்.
நாதனுள்ளிருக்ைகயில் இந்த மனிதர்கள் ஏன் இப்படி நட்ட கல்ைலச்
சுற்றிக்ெகாண்டு ஆர்ப்பாட்டம் ெசய்தார்கள் என்று அவருக்குப் பு��யவில்ைல.
அழுதார்கள், ெதாழுதார்கள், ஆடினார்கள், பாடினார்கள், அைதக் ேகட்டார்கள்,
இைதக்ேகட்டார்கள், அர்ச்சைன அபிேஷகம் என்று என்ன என்ன ெவல்லாேமா
ெசய்தார்கள்.
ேப��ன்பநாயகம் எழுந்து நின்று, தம்முைடய நண்பர் ஒருவ��டம், 'ேபாய்
வருகிேறன்' என்று ெசால்லும் பாவைனயில் ஒரு கும்பிடு ேபாட்டுவிட்டுத்
திரும்பினார். இைதப் ேபால் ஒரு நம்பிக்ைகயில்லாத கட்ைட இங்கு எதற்காக
வந்தது? ேவடிக்ைக பார்க்கவா?
இங்ேக மட்டும் அது வரவில்ைல. இமயமைலக்குப் ேபாய்க் கம்பளிப்
ேபார்ைவையச் சுற்றிக்ெகாண்டு ைகலாய நாதைர ேவடிக்ைக பார்த்தது. காசிக்குப்
ேபாய் விசுவநாதைர விசா��த்தது. கன்னியாகும��க்குச் ெசன்று அம்மைனப்
ேபட்டி கண்டது. கைடசி கைடசியாக ராேமசுவரத்துக்கு வந்திருக்கிறது.
தமக்குள்ேள உள்ள நாதனிடம் தாம் நம்பிைக ைவப்பதுேபால், மற்ற
மனிதர்களின் நம்பிக்ைகக்குப் பாத்திரமான மற்ற நாதர்கைளயும் பார்க்க ேவண்டும்
என்ற ஆைச அவருக்கு வந்து விட்டது. பார்த்த பிறகும் அவருக்குப் பக்தி
ஏற்படவில்ைல. மற்ற மனிதர்களிடம் அனுதாபம் ெகாண்டார்.
ைகயில் பணமிருந்தது, ெதாழிைலப் பிள்ைளகள் கவனித்துக் ெகாண்டார்கள்,
வட்ீ ைட மைனவி ேமற்பார்த்தாள், கட்ைடயில் ெதம்பிருந்தது; அவர் புறப்பட்டு
விட்டார்.
மறுநாள் காைலயில் தனுஷ்ேகாடிக்குப் ேபாய் ேசதுக்கடற்கைரயில்
மூழ்கிவிட்டு ஊர் திரும்ப ேவண்டியதுதான்.
அன்ைறக்குப் ெபௗர்ணமியல்லவா? அமாவாைச -- ெபௗர்ணமி இந்த
இரண்டு இரவுகளும் அவருக்கு மிக முக்கியமானைவ. தனிைமச் சமாதியில்
உட்கார்ந்து நீண்ட ேநரம் தியானத்தில் முழுகி விடுவார். வட்ீ டில் இருக்கும்ேபாது
அைறையத் தாழிட்டுக்ெகாண்டு நிைலக் கண்ணாடியின் முன்னால் உட்கார்ந்து
விடுகிற வழக்கம் அவருக்கு.
இப்ேபாது அவருக்கு அந்தத் தனிைம ேதைவயாக இருந்தது. சத்திரம்,
சாவடி, ஓட்டல் அைற ஒன்றும் ச��ப்பட்டு வரவில்ைல. ெபட்டிக்கைடயில்
ஓரணா ெகாடுத்து இரண்டு வாைழப்பழங்கைள உள்ேள தள்ளினார். ஊருக்கு
ெவளியில் ெதன்னந்ேதாப்ைபக் கடந்தார். ேதாப்ைபயும் தாண்டிப் ெப��ய மணற்
குன்று ெதன்பட்டது. அதன் உச்சியில் ஏறி எதிர்ப் பக்கம் பார்த்தார். பார்த்த
இடெமல்லாம் பாைலப் ேபால் நிலவு ெகாட்டிக் கிடந்தது.
ஒரு ைமல் தூரத்துக்கப்பால் பசுைமயும் ெவண்ைமயும் கலந்த மணல்
திட்டுக்கள் மங்கலாகத் ெத��ந்தன.இைடயில் அங்கங்ேக தாழம் புதர்கள். அந்த
இடம் அவருக்குப் பிடித்திருந்ததால் ேவகமாக நடந்தார்.
பகத்தில் வந்து பார்த்தவுடன் அந்த இடம் அவைர ஏமாற்றி விட்டது.
அைசேபாடும் கால்நைடகைளப் ேபால் திைசக்ெகான்றாய்த் திரும்பி
ெகாண்டிருந்தன மணல் ேமடுகள். குத்துக் குத்தாக முைளத்திருந்த தாழம்
புதர்களிலும் ஒரு ஒழுங்கில்ைல.
ேமலும் நூறடி நடந்தார் ஒேர ஒரு திட்டு இயற்ைகயின் அழைகெயல்லாம்
தன்னுள் அடக்கிக்ெகாண்டு அவைரத் தன்னிடம் அைழத்தது. நான்கு புறமும்
சுவர்ேபால் எழும்பியிருந்தன தாழஞ் ெசடிகள். கிைளக் குறுத்துக்கள்
ஒவ்ெவான்றிலும் ஒரு தாழம்பூ ெவடித்திருந்தது. மலர்ந்த ெதன்னம் பாைளகள்-
ேபால், நிலவுக் கீற்றுக்களின் ெதாகுப்புக்கள்ேபால் அைவ ேதான்றின.
இயற்ைகயின் பரந்த மார்பகத்தில் இப்படி ஒரு விசித்திரமான ேபரழகு ெகாப்பளிக்க
முடியுமா? பச்ைசப் புதர்களின் உச்சித் தைலகளில் ெகாழுந்துவிட்ெட��யும்
ெநருப்புப் பந்தங்கள்......
அருகில் ெநருங்கப் ேபானவர் திடுக்கிட்டு ஒருகணம் திைகத்தார்.
யாேரா இரண்டு ேபர்கள் அந்தப் புதருக்குள் ேபசும் சத்தம் ேகட்டது. ஒன்று
ஆண் குரல்; மற்ெறான்று ெபண் குரல்.
உண்ைமதானா?
இரண்டு கடல்களுக்கு மத்தியில், இரவின் நடுச்சாமத்தில், நடுக்காட்டில்
புதருக்குள், மணல்ேமட்டுத் தனிைமயில் மனிதக்குரல்களா? தம்மால்தான்
பயத்ைத ெவல்ல முடியும் என்று அவர் நிைனத்திருந்தார்.அவர்களுக்கு
பயமாயிருக்காதா?
சந்தடி ெசய்யாமல் மைறவில் இருந்துெகாண்டு புதர்வழிேய எட்டிப்
பார்த்தார். உண்ைமதான். இறுக்கிப் ேபாயிருந்த மணல் திட்டில் இரண்டு ேபர்கள்
உல்லாசமான ேபச்சில் ஈடுபட்டிருந்தனர். ஆண்மகனின் மடியில் தைலைவத்துப்
படுத்து அவனிடம் சிணுங்கிக் ெகாண்டிருந்தாள் ஒரு ெபண்.
உடேன அந்த இடத்ைத விட்டுப் ேபாய்விட நிைனத்தார் ேப��ன்பநாயகம்.
ஆனால் கால்கள் நகரவில்ைல. தம்ைமவிட நூதனமான பிராணிகளாய் அவர்கள்
ேதான்றியதால் ேவடிக்ைக பார்த்தார்.
ெபண்ணின் கண்களில் வழிந்த நீர் நிலவில் மண்புழுப்ேபால் ெநளிந்தது.
அைத அவன் துைடத்து விரல்களால் சுண்டினான்.
அவனுக்கு முப்பது வயதிருக்கும்;அவளுக்கு ஐந்து வயது குைறவாக
இருக்கலாம். இருவருேம நகரத்ைதச் ேசர்ந்தவர்கள் என்று ெத��ந்தது.
அவள் ேபசினாள்:
"என்னுைடய கஷ்டம் உங்களுக்கு எங்ேக ெத��கிறது? நீங்களும்
ெபண்ணாய்ப் பிறந்திருந்தால் ெத��யும். என்ைறக்குேம உங்களுக்கு சி��ப்பும்
விைளயாட்டும் தான்."
"ெபண்ணாய்ப் பிறக்க வில்ைலேய என்று நான் வருத்தப் படுகிேறன்"
என்றான் அவன்."பிறந்திருந்தால் கட்டியவைன அதிகாரம் ெசய்துெகாண்டு
காலந் தள்ளலாம் நூறு ரூபாய்க் காசுக்கு என்ைனப்ேபால் ஆலாய்ப் பறக்க
ேவண்டியதில்ைல. மதுைரயில் இருபது ரூபாய் ெகாடுத்து நாம் குடியிருக்கும்
வட்ீ ைடப் பார்த்தால் எனக்கு எப்படிக்ேகாபம் வருகிறது, ெத��யுமா? இடித்து
அைதத் தூள் தூளாக்கத் ேதான்றுகிறது."
"நான் இருப்பது உங்களுக்குப் பாரமா யிருக்கிறதா?"என்று ேகட்டாள் அவள்.
"அப்படிச் ெசால்லாேத!"என்று அவள் கன்னத்தில் அவன் ெசல்லமாய்த்
தட்டினான்."சி��ப்பும் விைளயாட்டும் எனக்கு நீ ெகாடுத்திருக்கிறாய். இல்லா-
விட்டால் இதற்குள் நான் திருடி விட்ேடா, சண்ைட ேபாட்டுக் ெகாண்ேடா
சிைறக்குப் ேபாயிருப்ேபன். அல்லது சாமியாராய்ப் ேபாயிருப்ேபன்".
ெபருைம தாங்காமல் அவள் அவனுைடய கழுத்ைத வைளத்துக்ெகாண்டு
விட்டாள்.
"பிறகு ஏன் என்ைனப் பு��ந்துெகாள்ள மாட்ேடன் என்கிறீர்கள்?"
"எைதப் பு��ந்து ெகாள்ளேவண்டும்?"
"நமக்குக் கல்யாணமாகி ஏழு வருஷங்களுக்கு ேமல் ஆகவில்ைலயா?"
"எழுபது வருஷமானால்தான் என்ன?"
"எழுபது வருஷமானால் அப்புறம் ெத��யும். உைழத்துப்ேபாட ஒரு
பிள்ைளயில்லாமல் என்ன ெசய்வர்ீ களாம்?"
"பிள்ைள, பிள்ைள, பிள்ைள! ஏழு வருஷத்தில் ஏழு பிறந்தால்தான் ெத��யும்
உனக்கு. ஏன், எட்டுகூடப் பிறக்கும்!"
அவன் சி��த்தான்.
"சி��க்காதீர்கள்"என்று அவள் கத்தினாள்.
"நூறு ரூபாய் சம்பளத்தில் நூேலணியாட்டம் ேபாடுகிேறாம் நாம். உனக்ேகா
குழந்ைதப்ைபத்தியம் பிடித்திருக்கிறது. ைவத்தியருக்கும், மருந்துக்கும் ெராட்டி ம
◌ிட◌்டாய்க் கைடக்காரனுக்கும் ெசலவு ைவக்க ேவண்டுெமன்கிறாய் நீ."
"ஐம்பது ரூபாய்க்குக் குைறந்து வாங்குகிறவர்களுக்கு ஐந்து குழந்ைதகள்
இல்ைலயா?"
"அந்தக் குடும்பத்தில் ஒருநாள் தைல நீட்டிப் பார்த்தால் ெத��யும்."
உங்களுக்கு என்ைனத் ெத��யேவ ெத��யாது!"என்று அலறினாள் அவள்."
நீங்கள் என்ைனக் கல்யாணம் ெசய்து ெகாண்டிருக்கக் கூடாது."
சண்ைடக்கு வராேத! என்ைன என்ன ெசய்யச் ெசால்கிறாய்?
ராேமசுவரத்துக்கு வரேவண்டுெமன்று ஒற்ைறக் காலில் நின்றாய்.
கூட்டிக்ெகாண்டு வந்ேதன்."
"உங்களுக்கு இதில் நம்பிக்ைக யில்ைலயா?"
"எனக்கு இதிெலல்லாம் நம்பிக்ைக யில்ைல நீ நம்பினால் ச��."
"உங்களுக்கு ேவேற எதில்தான் நம்பிக்ைக யுண்டு?"
"ெசால்லட்டுமா! உன்னிடம் நம்பிக்ைக யுண்டு; என்னிடம் நம்பிக்ைக
யுண்டு." அவன் உரக்கச் சி��த்தான்.
ேப��ன்பநாயகத்துக்கு அவனுைடய தன்னம்பிக்ைக ெபருைம தந்தது.
தம்முைடய தத்துவத்தின் ெவற்றி என்று எண்ணிக்ெகாண்டார்.
"இந்தத் தன்னம்பிக்ைக ேபாதேவ ேபாதாது"என்று சீறினாள் அவள்."
மனிதர்கள் குைறயுள்ளவர்கள். அவர்களுைடய குைறகைளக் கடவுள்தான்
தீர்த்துைவப்பார்."
"ச��, அப்படிேய ைவத்துக்ெகாள்."
"நான் என்ன ைவத்துக் ெகாள்வது?"படீெரன்று எழுந்து உட்கார்ந்து அவைன
ெவறித்துப் பார்த்தாள்."ெபாய் ெசால்லாமல் உங்கள் ெநஞ்சில் ைக ைவத்துச்
ெசால்லுங்கள். உங்களுக்கு என்னால் ஏதாவது சுகமுண்டா?"
"எல்லாச் சுகமும் உண்டு"என்று அவள் முகத்ைதத் திருப்பினான் அவன்.
"ேகவலம்! என்ைன நீங்கள் ெபண்ணாகேவ மதிக்கவில்ைல. மதித்தால் என்
உணர்ச்சிைய நீங்கள் பு��ந்துெகாண்டிருப்பீர்கள். நான் உங்களுக்கு என்ன
ெகாடுத்திருக்கிேறன். உங்கைளேய ெகாடுத்திருக்கிேறனா? ெசால்லுங்கள்!"
மைறவிலிருந்த ேப��ன்பநாயகத்தின் உடல் சிலிர்த்தது. அவள் ஏேதேதா
ேபசிக்ெகாண்ேட ேபானாள் தாய்ைம உணர்ச்சியின் தவிப்பு அவர் கண்டும்
ேகட்டுமிராத அளவுக்கு அந்தப்பிரேதசத்தில் எதிெராலி ெசய்தது. தம்முைடய
கண்களில் அந்தப் ெபண்ணுக்காகக் கசிந்து வழிந்த நீைர அவர் துைடத்து விட்டுக்
ெகாண்டார்.
அவன் அவளருகில் ெசன்று சமாதானம் ெசய்ய முயன்றான். அவள்
விலகிக்ெகாண்டு தள்ளி உட்கார்ந்தாள்.
"இேதா பார், உனக்காக இப்ேபாது ேகாவிலுக்குப் ேபாய் வந்ேதாம்."
"'எனக்காக!' எனக்காகத்தாேன? நமக்காக இல்ைலேய?"
அவன் ேபசவில்ைல.
"எனக்காக நீங்கள் அங்ேக வந்தீர்கள்; உங்களுக்காக நான் இங்ேக
வந்திருக்கிேறன். நமக்குள் உள்ள உறவு இவ்வளவுதாேன?"
"என்ைன நீ என்ன ெசய்யச் ெசால்கிறாய்?"என்று ேகட்டான் அவன்.
"இனி உங்களுக்காக என்னிடம் ஒன்றுேம இல்ைல. என்ைனத் ெதாடாதீர்கள்"
அவள் எழுந்து ஓடத் ெதாடங்கினாள்.
அவன் பிடித்துக் ெகாண்டான். அவள் திமிறினாள்.
"நீங்கள் நம்பாத வைரயில் நமக்குக் குழந்ைத பிறக்காது. என்ைன விட்டு-
விடுங்கள்."அவள் அவனுைடய பிடிைய விடுவித்துக்ெகாண்டு ேபாக முயன்றாள்.
முடியவில்ைல. அவன் ேதாளில் ஓங்கித் தன் தைலைய ேமாதிக்ெகாண்டு
அந்தக் கடேல ெபாங்கும்படி கதறி அழுதாள்.
"ேகாயிலில் நீங்கள் ைகெயடுத்துக் கும்பிடவில்ைல. அைத நான்
பார்த்ேதன். நாலு ேபருக்கு மத்தியில் எனக்ெகான்றும் ெசால்லத் ேதான்றவில்ைல.
இனி நீங்கள் கடவுைளக் கும்பிடாதவைரயில் என்ைனத் ெதாடுவதற்கு
உங்கைள விட மாட்ேடன். ெதாடாதீர்கள். எட்டி நில்லுங்கள்!"
படபடெவன்று அவள் ேதகம் நடுங்கியது. அவள் மயங்கிப் ேபாய் தைரயில்
துவண்டு விழுந்தாள். ேபச்சு மூச்சில்ைல; அைசவில்ைல.
கால் மணி ேநரத்தில் திரும்பவும் அவளுக்குச் சுய உணர்வு திரும்பியது.
இந்தக் கால் மணிேநரத்தில் அவளுக்காக அவள் கணவன் துடித்த துடிப்பு, பட்ட
ேவதைன...
அவளுைடய நாடித் துடிப்ைபக் கவனித்தான். மூச்சு வருகிறதா என்று
பார்த்தான். கண்கைளத் திறந்து விட்டான் அவள் ெபயைரச் ெசால்லிக்
கூப்பிட்டான். தட்டி எழுப்பினான். ஒன்றிலும் பயனில்ைல.
நடுக்காட்டில் நள்ளிரவில், அவள் கட்ைடயாக விைறத்துப் ேபாய்விட்டாேளா
என்ற பயம் அவைனப் பிடித்துக் ெகாண்டது. பயமும் துக்கமும் அவைனப் படாத
பாடு படுத்தின. குழந்ைத ேபால் அவள் ெபயைரச் ெசால்லி அைழத்துக் ேகவிக்
ேகவி அழுதான்.
பயம், துக்கம், ேவதைன! நிராைச! ஏமாற்றம்...
அவைளத் தூக்கி மடியில் ேபாட்டுக்ெகாண்டு வானத்ைத ேநாக்கிக்
கரங்கைள உயர்த்தினான். பிறகு கரங்கள் தாழ்ந்து ெநஞ்சுக் ெகதிேர குவிந்தன.
மூடிய கண்கைள அவன் திறக்க வில்ைல; குவிந்த கரங்கைள அவன்
தாழ்த்தவில்ைல. கும்பிடும் சிைலயாக மாறினான்.
கடல் காற்று சில்ெலன்று அவள் முகத்தில் வசீ ியது. கணவனின் கண்ணர்ீ
அவள் கண்களில் வழிந்தது. ெமல்ல ெமல்ல அவள் கண்கைளத் திறந்தாள்.
உதடுகள் துடித்தன. நீண்ட ெபருமூச்சு ெவளிப்பட்டது.
அவளுக்கு தன்னுைடய துைணவனின் ேகாலத்ைத நம்பேவ முடிய-
வில்ைல. நன்றாக மூர்ச்ைச ெதளிந்தவுடன் அவைனப் பார்த்து பல் ெத��யச்
சி��த்தாள்.
கும்பிட்ட அவன் கரங்கைள அன்புடன் பற்றித் தன்னுைடய ெநஞ்சில் புைதத்துக்-
ெகாண்டாள்.
ேநரம் ெசன்றது. நிலவு உச்சி வானத்ைத விட்டு ேமற்கில் ஒதுங்கி
அவர்கைள ேவடிக்ைக பார்த்தது.
இரண்டு புறமும் இருந்த கடல்கள் நிலவு மயக்கத்தால் ெகாந்தளித்து
ஒன்ைற ஒன்று தழுவிக்ெகாள்வதற்கு அைலக் கரங்கைள வசீ ிக்ெகாண்டன.
ஒன்று ஆண் கடல்; மற்ெறான்று ெபண் கடல். - அப்படித்தான்
ஊர்க்காரர்கள் ேபசிக்ெகாண்டார்கள்.
ஆண் கடல் அைலகைள எழுப்பி விட்டுக்ெகாண்டு, முட்டி ேமாதிக்-
ெகாண்டு, சீற்றத்துடன் ஆரவாரம் ெசய்தது. ெபண் கடலின் ெகாந்தளிப்பு
ெவளியில் ெத��யவில்ைல அைமதியாக அைலகைளச் சுருளவிட்டு
ெமன்காற்றில் அது கிளு கிளுத்தது.
ேப��ன்பநாயகம் கடல்களின் நிைலயில் அந்தத் தம்பதிகைளக் கண்டார்.
சந்தடி ெசய்யாமல் அவர்களுைடய தனிைமக்கு வாழ்த்துக் கூறிவிட்டு, அந்த
இடத்ைத விட்டு நழுவிவிட்டார்.
கால்களுக்குப் புதிய வலிைம பிறந்துவிட்டது. காற்ைறப்ேபால் நடந்து
பைழய மணல் குன்றுக்ேக வந்தார். உச்சியில் நின்று உலகத்ைதத் திரும்பிப்
பார்த்தார்.
அவருைடய சித்தத்துக்குள்ேள அைடபட்டுக் கிடந்த 'நான்' என்னும் புலி,
அைத உைடத்துக்ெகாண்டு ெவளிேய பாய்வதற்காகப் பயங்கரமாக உறுமியது.
யாேரா முன்பின் ெத��யாத ஒரு ெபண் பிள்ைள, தன்னுைடய ேவதைனச்
சுைமெயல்லாம் அவைள அறியாமேல இறக்கிவிட்டு, தான் பாட்டில் அங்ேக தன்
கணவனுடன் உல்லாசமாய்க் குலவிக் ெகாண்டிருந்தாள்.
அவளுைடய கண்ணர்ீ த் துளிகள் இங்ேக இவரது சித்த சாகரத்தில்,
அறுபதாண்டுகள் வைரயிலும் ஏற்படாத கடும் புயைல எழுப்பிவிட்டன.
நாதன் உள் இருப்பது உண்ைமதான். ஆனால் அந்த நாதைனத் தம்ைமத்
தவிர ேவறு யாருேம நம்பவில்ைலேய? தம்ைம நம்பியவர்கள் தம்முைடய
பணத்துக்காக, மருந்துக்காக, தம்முைடய உைடைமகளுக்காக நம்பினார்கள்.
ஆனால் அந்தப் ெபண்ணின் கண்ணர்ீ ெவறும் நம்பிக்ைகயால் துைடக்கப்பட்டு-
விட்டேத!
நம்பிக்ைக....
உருவம் இல்லாத ஒன்று, ெபயர் இல்லாத ஒன்று, நிறம் இல்லாத ஒன்று,
பணம் இல்லாத ஒன்று - இதற்கு உருவம் ெகாடுத்து, ெபயர் ெகாடுத்து, நிறம்
ெகாடுத்து, ெபாருள் ெகாடுத்து எப்படிெயல்லாம் நம்புகிறார்கள் இந்த மனிதர்கள்!
நாதன் ெவளியிலும் இருக்கிறானா? அவனுக்கு கண்ணர்ீ தான் காணிக்ைகயா?
அவருைடய கண்ணர்ீ கைர புரண்டு வடிந்தது."கடவுேள! அந்த ஏைழப்
ெபண்ணுக்கு ஓர் குழந்ைதையக் ெகாடு! அவளுைடய துன்பத்ைதப் ேபாக்கு!"
என்று தமக்குள்ேள கதறினார்
இரெவல்லாம் பக்திப் ெபருக்கு அவைர ஆட்டிைவத்து விைளயாட்டுப்
பார்த்தது. ெபாழுது புலரும் ேவைளயில் இரண்டு கடல்கள் கூடும் ேசதுக் கைரக்கு
அவர் குளிக்கப் ேபானார். அங்ேக அவருக்கு முன்னால் அந்த இளம் தம்பதிகள்
ஒன்றாய்க் குளித்துக்ெகாண்டிருந்தார்கள் அவர்களது முகங்களில் எல்ைலயற்ற
மகிழ்ச்சி தண்டவமாடியது.
தனுஷ்ேகாடியிலிருந்து நடுப்பகலில் ெரயில் புறப்பட்டது. என்ன
திருவிைளயாடல் இது! அவர் உட்கார்ந்திருந்த அேத ெபட்டியில் அவருைடய
பலைகக்கு எதி��ல் வந்து உட்கார்ந்தார்கள் அந்தத் தம்பதிகள். ேப��ன்பநாயகம்
அவர்கைளப் பார்த்துச் சி��த்துவிட்டு, தாேம அவர்களிடம் ேபச்சுக் ெகாடுத்தார்.
ேபச்சு அவைர அறியாமேல ெவளிப்பட்டெதன்று ெசால்லலாம்.
"உங்களுக்கு அடுத்த வருஷம் கட்டாயம் குழந்ைத பிறக்கும். அப்படிப்
பிறந்தால் என்ன தருகிறீர்கள்?"
அந்தப் ெபண் பிள்ைளயின் முகத்தில் குபீெரன்று புதுக்கைள ெபாங்கி
வழிந்தது. ஆனந்தப் ெபருக்கில் அவளுக்கு அவ��டம் என்ன பதில் ெசால்வெதன்ேற
பு��யவில்ைல.
"உங்களுக்கு என்ன ேவண்டும்?"என்று தடுமாறினாள்.
ெப��யவர் அவள் கணவைனத் திரும்பிப் பார்த்தார். அவன் கண்களில்
ேகலிச் சி��ப்புத் துள்ளத் ெதாடங்கியது. 'பணம் பிடுங்கும் சாமி ஒன்று எதி��ல்
வந்து கழுத்தறுக்கத் ெதாடங்கிவிட்டேத! இவள் நம்ைமச் சும்மா விடமாட்டாேள!'
சித்த ைவத்தியர் அவன் சி��ப்ைபக் கண்டுபிடித்துவிட்டார்.
துணிப் ைபக்குள் இருந்த சித்தர் பாடல் ெதாகுப்ைப ெவடுக்ெகன்று
ெவளியில் இழுத்தார். பாம்பாட்டிச் சித்த��ன் பதிேனழாவது பக்கத்தில்
பதுங்கியிருந்த பணக் கற்ைற பக்குவமாய்க் கீேழ விழுந்தது. இைளஞன்
பிரமித்தான். 'கட்ைட ெவறுங் கட்ைட இல்ைல ேபால் இருக்கிறேத! புத்தம் புது
ேநாட்ைட அச்சடித்து ைவத்திருக்கிறேதா?'
"இதில் உங்கள் இருப்பிடத்ைத எழுதிக் ெகாடுங்கள்"என்று துண்டுக்
காகிதத்ைத அவனிடம் நீட்டினார்.
பணத்ைதக் கண்டவுடன் அவனுக்கு அவ��டம் ம��யாைத பிறந்துவிட்டது.
எழுதிக் ெகாடுத்தான். தம்முைடய அச்சிட்ட முகவ��ச் சீட்ைடயும் அவனிடம்
ெகாடுத்தார். அவனுக்கு அைதப் படித்தவுடன் தூக்கி வா��ப் ேபாட்டது.
"குழந்ைத பிறந்தவுடன் ஒரு முக்காலணா கார்டு ேபாடுங்கள். நான் உங்கள்
வட்ீ டுக்கு வருகிேறன். ஒேர ஒரு நிமிஷம் அைத என் ைகயில் ெகாடுத்தால்
ேபாதும். ஒரு முத்தம் ெகாடுத்து விட்டு உங்களிடம் திருப்பி ெகாடுத்து
விடுகிேறன். எனக்கு அதுதான் காணிக்ைக."
"பிறந்தால் நாங்கேள ெகாண்டு வருகிேறாம்.""பிறந்தாலாவது! பிறக்கும்."
அவர்களுக்கு குழந்ைத பிறக்க ேவண்டுெமன்று தினந்ேதாறும் கடவுைள
ேவண்டிக்ெகாண்டார் ேப��ன்பநாயகம். அன்றிலிருந்து அவர் சித்தர் அல்ல ; பக்தர்.
"நீங்கள் நம்பாத வைரயில் நமக்குக் குழந்ைத பிறக்காது. என்ைன விட்டு-
விடுங்கள்."அவள் அவனுைடய பிடிைய விடுவித்துக்ெகாண்டு ேபாக முயன்றாள்.
முடியவில்ைல. அவன் ேதாளில் ஓங்கித் தன் தைலைய ேமாதிக்ெகாண்டு
அந்தக் கடேல ெபாங்கும்படி கதறி அழுதாள்.
"ேகாயிலில் நீங்கள் ைகெயடுத்துக் கும்பிடவில்ைல. அைத நான்
பார்த்ேதன். நாலு ேபருக்கு மத்தியில் எனக்ெகான்றும் ெசால்லத் ேதான்றவில்ைல.
இனி நீங்கள் கடவுைளக் கும்பிடாதவைரயில் என்ைனத் ெதாடுவதற்கு
உங்கைள விட மாட்ேடன். ெதாடாதீர்கள். எட்டி நில்லுங்கள்!"
படபடெவன்று அவள் ேதகம் நடுங்கியது. அவள் மயங்கிப் ேபாய் தைரயில்
துவண்டு விழுந்தாள். ேபச்சு மூச்சில்ைல; அைசவில்ைல.
கால் மணி ேநரத்தில் திரும்பவும் அவளுக்குச் சுய உணர்வு திரும்பியது.
இந்தக் கால் மணிேநரத்தில் அவளுக்காக அவள் கணவன் துடித்த துடிப்பு, பட்ட
ேவதைன...
அவளுைடய நாடித் துடிப்ைபக் கவனித்தான். மூச்சு வருகிறதா என்று
பார்த்தான். கண்கைளத் திறந்து விட்டான் அவள் ெபயைரச் ெசால்லிக்
கூப்பிட்டான். தட்டி எழுப்பினான். ஒன்றிலும் பயனில்ைல.
நடுக்காட்டில் நள்ளிரவில், அவள் கட்ைடயாக விைறத்துப் ேபாய்விட்டாேளா
என்ற பயம் அவைனப் பிடித்துக் ெகாண்டது. பயமும் துக்கமும் அவைனப் படாத
பாடு படுத்தின. குழந்ைத ேபால் அவள் ெபயைரச் ெசால்லி அைழத்துக் ேகவிக்
ேகவி அழுதான்.
பயம், துக்கம், ேவதைன! நிராைச! ஏமாற்றம்...
அவைளத் தூக்கி மடியில் ேபாட்டுக்ெகாண்டு வானத்ைத ேநாக்கிக்
கரங்கைள உயர்த்தினான். பிறகு கரங்கள் தாழ்ந்து ெநஞ்சுக் ெகதிேர குவிந்தன.
மூடிய கண்கைள அவன் திறக்க வில்ைல; குவிந்த கரங்கைள அவன்
தாழ்த்தவில்ைல. கும்பிடும் சிைலயாக மாறினான்.
கடல் காற்று சில்ெலன்று அவள் முகத்தில் வசீ ியது. கணவனின் கண்ணர்ீ
அவள் கண்களில் வழிந்தது. ெமல்ல ெமல்ல அவள் கண்கைளத் திறந்தாள்.
உதடுகள் துடித்தன. நீண்ட ெபருமூச்சு ெவளிப்பட்டது.
அவளுக்கு தன்னுைடய துைணவனின் ேகாலத்ைத நம்பேவ முடிய-
வில்ைல. நன்றாக மூர்ச்ைச ெதளிந்தவுடன் அவைனப் பார்த்து பல் ெத��யச்
சி��த்தாள்.
கும்பிட்ட அவன் கரங்கைள அன்புடன் பற்றித் தன்னுைடய ெநஞ்சில் புைதத்துக்-
ெகாண்டாள்.
ேநரம் ெசன்றது. நிலவு உச்சி வானத்ைத விட்டு ேமற்கில் ஒதுங்கி
அவர்கைள ேவடிக்ைக பார்த்தது.
இரண்டு புறமும் இருந்த கடல்கள் நிலவு மயக்கத்தால் ெகாந்தளித்து
ஒன்ைற ஒன்று தழுவிக்ெகாள்வதற்கு அைலக் கரங்கைள வசீ ிக்ெகாண்டன.
ஒன்று ஆண் கடல்; மற்ெறான்று ெபண் கடல். - அப்படித்தான்
ஊர்க்காரர்கள் ேபசிக்ெகாண்டார்கள்.
ஆண் கடல் அைலகைள எழுப்பி விட்டுக்ெகாண்டு, முட்டி ேமாதிக்-
ெகாண்டு, சீற்றத்துடன் ஆரவாரம் ெசய்தது. ெபண் கடலின் ெகாந்தளிப்பு
ெவளியில் ெத��யவில்ைல அைமதியாக அைலகைளச் சுருளவிட்டு
ெமன்காற்றில் அது கிளு கிளுத்தது.
ேப��ன்பநாயகம் கடல்களின் நிைலயில் அந்தத் தம்பதிகைளக் கண்டார்.
சந்தடி ெசய்யாமல் அவர்களுைடய தனிைமக்கு வாழ்த்துக் கூறிவிட்டு, அந்த
இடத்ைத விட்டு நழுவிவிட்டார்.
கால்களுக்குப் புதிய வலிைம பிறந்துவிட்டது. காற்ைறப்ேபால் நடந்து
பைழய மணல் குன்றுக்ேக வந்தார். உச்சியில் நின்று உலகத்ைதத் திரும்பிப்
பார்த்தார்.
அவருைடய சித்தத்துக்குள்ேள அைடபட்டுக் கிடந்த 'நான்' என்னும் புலி,
அைத உைடத்துக்ெகாண்டு ெவளிேய பாய்வதற்காகப் பயங்கரமாக உறுமியது.
யாேரா முன்பின் ெத��யாத ஒரு ெபண் பிள்ைள, தன்னுைடய ேவதைனச்
சுைமெயல்லாம் அவைள அறியாமேல இறக்கிவிட்டு, தான் பாட்டில் அங்ேக தன்
கணவனுடன் உல்லாசமாய்க் குலவிக் ெகாண்டிருந்தாள்.
அவளுைடய கண்ணர்ீ த் துளிகள் இங்ேக இவரது சித்த சாகரத்தில்,
அறுபதாண்டுகள் வைரயிலும் ஏற்படாத கடும் புயைல எழுப்பிவிட்டன.
நாதன் உள் இருப்பது உண்ைமதான். ஆனால் அந்த நாதைனத் தம்ைமத்
தவிர ேவறு யாருேம நம்பவில்ைலேய? தம்ைம நம்பியவர்கள் தம்முைடய
பணத்துக்காக, மருந்துக்காக, தம்முைடய உைடைமகளுக்காக நம்பினார்கள்.
ஆனால் அந்தப் ெபண்ணின் கண்ணர்ீ ெவறும் நம்பிக்ைகயால் துைடக்கப்பட்டு-
விட்டேத!
நம்பிக்ைக....
உருவம் இல்லாத ஒன்று, ெபயர் இல்லாத ஒன்று, நிறம் இல்லாத ஒன்று,
பணம் இல்லாத ஒன்று - இதற்கு உருவம் ெகாடுத்து, ெபயர் ெகாடுத்து, நிறம்
ெகாடுத்து, ெபாருள் ெகாடுத்து எப்படிெயல்லாம் நம்புகிறார்கள் இந்த மனிதர்கள்!
நாதன் ெவளியிலும் இருக்கிறானா? அவனுக்கு கண்ணர்ீ தான் காணிக்ைகயா?
அவருைடய கண்ணர்ீ கைர புரண்டு வடிந்தது."கடவுேள! அந்த ஏைழப்
ெபண்ணுக்கு ஓர் குழந்ைதையக் ெகாடு! அவளுைடய துன்பத்ைதப் ேபாக்கு!"
என்று தமக்குள்ேள கதறினார்
இரெவல்லாம் பக்திப் ெபருக்கு அவைர ஆட்டிைவத்து விைளயாட்டுப்
பார்த்தது. ெபாழுது புலரும் ேவைளயில் இரண்டு கடல்கள் கூடும் ேசதுக் கைரக்கு
அவர் குளிக்கப் ேபானார். அங்ேக அவருக்கு முன்னால் அந்த இளம் தம்பதிகள்
ஒன்றாய்க் குளித்துக்ெகாண்டிருந்தார்கள் அவர்களது முகங்களில் எல்ைலயற்ற
மகிழ்ச்சி தண்டவமாடியது.
தனுஷ்ேகாடியிலிருந்து நடுப்பகலில் ெரயில் புறப்பட்டது. என்ன
திருவிைளயாடல் இது! அவர் உட்கார்ந்திருந்த அேத ெபட்டியில் அவருைடய
பலைகக்கு எதி��ல் வந்து உட்கார்ந்தார்கள் அந்தத் தம்பதிகள். ேப��ன்பநாயகம்
அவர்கைளப் பார்த்துச் சி��த்துவிட்டு, தாேம அவர்களிடம் ேபச்சுக் ெகாடுத்தார்.
ேபச்சு அவைர அறியாமேல ெவளிப்பட்டெதன்று ெசால்லலாம்.
"உங்களுக்கு அடுத்த வருஷம் கட்டாயம் குழந்ைத பிறக்கும். அப்படிப்
பிறந்தால் என்ன தருகிறீர்கள்?"
அந்தப் ெபண் பிள்ைளயின் முகத்தில் குபீெரன்று புதுக்கைள ெபாங்கி
வழிந்தது. ஆனந்தப் ெபருக்கில் அவளுக்கு அவ��டம் என்ன பதில் ெசால்வெதன்ேற
பு��யவில்ைல.
"உங்களுக்கு என்ன ேவண்டும்?"என்று தடுமாறினாள்.
ெப��யவர் அவள் கணவைனத் திரும்பிப் பார்த்தார். அவன் கண்களில்
ேகலிச் சி��ப்புத் துள்ளத் ெதாடங்கியது. 'பணம் பிடுங்கும் சாமி ஒன்று எதி��ல்
வந்து கழுத்தறுக்கத் ெதாடங்கிவிட்டேத! இவள் நம்ைமச் சும்மா விடமாட்டாேள!'
சித்த ைவத்தியர் அவன் சி��ப்ைபக் கண்டுபிடித்துவிட்டார்.
துணிப் ைபக்குள் இருந்த சித்தர் பாடல் ெதாகுப்ைப ெவடுக்ெகன்று
ெவளியில் இழுத்தார். பாம்பாட்டிச் சித்த��ன் பதிேனழாவது பக்கத்தில்
பதுங்கியிருந்த பணக் கற்ைற பக்குவமாய்க் கீேழ விழுந்தது. இைளஞன்
பிரமித்தான். 'கட்ைட ெவறுங் கட்ைட இல்ைல ேபால் இருக்கிறேத! புத்தம் புது
ேநாட்ைட அச்சடித்து ைவத்திருக்கிறேதா?'
"இதில் உங்கள் இருப்பிடத்ைத எழுதிக் ெகாடுங்கள்"என்று துண்டுக்
காகிதத்ைத அவனிடம் நீட்டினார்.
பணத்ைதக் கண்டவுடன் அவனுக்கு அவ��டம் ம��யாைத பிறந்துவிட்டது.
எழுதிக் ெகாடுத்தான். தம்முைடய அச்சிட்ட முகவ��ச் சீட்ைடயும் அவனிடம்
ெகாடுத்தார். அவனுக்கு அைதப் படித்தவுடன் தூக்கி வா��ப் ேபாட்டது.
"குழந்ைத பிறந்தவுடன் ஒரு முக்காலணா கார்டு ேபாடுங்கள். நான் உங்கள்
வட்ீ டுக்கு வருகிேறன். ஒேர ஒரு நிமிஷம் அைத என் ைகயில் ெகாடுத்தால்
ேபாதும். ஒரு முத்தம் ெகாடுத்து விட்டு உங்களிடம் திருப்பி ெகாடுத்து
விடுகிேறன். எனக்கு அதுதான் காணிக்ைக."
"பிறந்தால் நாங்கேள ெகாண்டு வருகிேறாம்.""பிறந்தாலாவது! பிறக்கும்."
அவர்களுக்கு குழந்ைத பிறக்க ேவண்டுெமன்று தினந்ேதாறும் கடவுைள
ேவண்டிக்ெகாண்டார் ேப��ன்பநாயகம். அன்றிலிருந்து அவர் சித்தர் அல்ல ; பக்தர்.
